Verslag Texel Big Day: Team #vogelenmetbert

Jaren geleden deed ik wel eens een big day samen met Luuk Punt en onze twee zonen (Willem en Wouter). De provincie Zuid-Holland was ons jacht-terrein en we hebben 1 keer 140 soorten gehaald. Daarvoor moesten we wel flink wat rijden met de auto trouwens. We misten toen dat er geen andere teams meededen en elkaar zo een beetje gek konden maken. In Katwijk heb ik een keer meegedaan aan een fiets-big-day in het ‘katwijk -gebied’ waar wel meer teams aan meededen. Maar dat was me dan weer iets te fanatiek. Ik herinner me dat vanaf de start (die pas aan het eind van de nacht was) een team naar een plek spurtte waar vaak een Ransuil zat, die vogel inderdaad vond en toen flink heeft opgejaagd zodat de andere teams deze soort zouden missen.

Ik moest dan ook even nadenken toen mijn andere zoon Bert (samen met zijn vogelvriend Diederik) en mijn dochter Josephine vroegen of ik mee wou doen aan de Texel-big-day 2021. Daar zouden vast allemaal gerenommeerde vogelaars aan mee doen in een gebied dat ik niet kende. Na enig twijfelen besloot ik mee te gaan en heb daar geen seconde spijt van gehad. Wat een belevenis en wat een leuke mensen allemaal.

We schreven ons in als team #vogelenmetbert en de organisatie was onnavolgbaar (in de goede zin van het woord): Op de 1 of andere manier werd de officiële wedstrijd afgelast (vanwege Corona), maar toch gebeurde er van alles: speciale app-groepen, een site waar je je waarnemingen allemaal kon invoeren en elkaar kon volgen, prijzen voor de winnaars, nieuwsbrieven, een TV-ploeg die meeliep met 1 team, gesponsorde fietsen en een inzameling voor een goed doel! Wie weet wat ik allemaal nog vergeet, maar volgens mij was het allemaal wel corona-proof! Goed hoor…

Ter voorbereiding gingen Bert en Diederik een paar dagen kamperen op het eiland. Eigenlijk bedoeld voor het vinden van de juiste vogelkijkplekken, maar ook nuttig om alvast te wennen aan de barre weersomstandigheden op de dag zelf. Het heeft ons een flink aantal soorten gescheeld. Wellicht de volgende keer ook wat aandacht besteden aan ‘triviale soorten’ als Waterhoen en Blauwe Reiger. Wat hebben we daar een moeite voor moeten doen zeg.

Josephine en ik kwamen vrijdagmiddag op het eiland aan en gekleed in dikke jas hebben we op het terras in ‘De Koog’ de laatste voorbespreking gehouden, de juiste route bepaald, boodschappen gedaan voor onderweg, inchecken in onze B&B, fietsen opgehaald enz. We besloten om niet al om middernacht te starten, maar eerst nog een paar uurtjes slaap te pakken.

Om iets na drie uur vertrokken we van de camping waar we natuurlijk eerst een selfie maakten als officieel startschot. We hadden vantevoren een soort ‘pooltje’ gemaakt wat de eerste waarneming zou zijn (ik had Scholekster gegokt), maar niemand had de meest voor de hand liggende soort namelijk de 1. Nachtegaal genoemd. Die was het dus. De nacht was grotendeels helder (geen maan) en er was weinig wind. Fietsend door het weidegebied van mid-texel leek het wel alsof er zelfs meer geluid was dan overdag met al die roepende weidevogels. Op een paar potentiële Kwartel-plekken gestopt en geluisterd, maar die waren kennelijk nog niet terug.

2. Scholekster
3. Grutto
4. Meerkoet
5. Grauwe Gans
6. Kievit
7. Tureluur

*. Nijlgans

Bij het voorbereiden was Bert en Diederik een plek ter ore gekomen waar een Roerdomp zat. Ik zou vanwege de duisternis echt niet meer kunnen nagaan waar dat was, maar ze brachten ons er feilloos naar toe en we hebben daar een poosje staan luisteren naar het indrukwekkende ‘ge-hoemp’ van de 8. Roerdomp. De Waterral die hier ook zou kunnen zitten hield zich muisstil. 100 meter verder stond een auto met lichten aan ook te luisteren. Later bleek dat het winnende ‘dream team’ te zijn dat een groot deel van de dag zich met de auto heeft verplaatst. Een zeer goede keus al leken de omstandigheden in de nacht nog prima. Ik was -toegegeven- enigszins teleurgesteld dat we behalve de Roerdomp nog geen andere nacht specialisten hadden waargenomen, maar omdat het inmiddels 4 uur was en de horizon in het oosten al wat lichter begon te worden besloten we om richting het bos te gaan fietsen.

9. Rietzanger
10. Merel
11. Zilvermeeuw

Daar aangekomen hoorden we onmiddellijk baltsende 12. Houtsnippen. Wat later zagen we ze ook. Goed voor de moraal. We gingen een hoog duin met uitzichtpunt op omdat er (dank aan de voorbereiding van Bert en Diederik) ergens in die buurt kennelijk een Nachtzwaluw zit (die erg geheim wordt gehouden). Boven op het duin (het was nog steeds donker) hoorden we een fanatieke 13. Blauwborst (de enige van de dag) maar verder niks. Inmiddels begon het bos te ontwaken en de eerste 14. Winterkoningen, 15. Zanglijsters en 16. Roodborsten meldden zich. We fietsten een bospad in waar we een ander team tegenkwamen (team Troglodyte, dat we nog veel vaker zouden zien en bleek te bestaan uit twee broers die het zo te zien goed naar hun zin hadden). Terwijl we samen naar de eerste 17. Gekraagde Roodstaart stonden te luisteren kwam er opeens een wandelaar uit het donkere pad: Vincent Stork. Hij bleek de wedstrijd te voet te doen en vertelde dat de 18. Nachtzwaluw nog 100 m verder was. Super enthousiast heette hij ons (en het andere team) welkom en zorgde er in zijn eentje voor dat de moraal nog hoger werd. De Troglodytes gaven ons nog een messcherpe aanwijzing waar we 19. Sprinkhaanzanger konden horen (wederom de enige van de dag) en we gingen weer door.

20. Grasmus
21. Vink
22. Koolmees
23. Houtduif
24. Tjiftjaf
25. Zwarte Kraai
26. Pimpelmees
27. Zwartkop
28. Groenling
29. Boomkruiper
30. Grote Bonte Specht
31. Wilde Eend
32. Fitis
33. Kleine Mantelmeeuw

Inmiddels begon het licht te worden en we ‘moesten’ verder met bos- en duinvogels. Later op de dag zijn die een stuk stiller. Enkele keren dachten we even Grote Lijster te horen, maar toch niet. De vogel is die dag op diverse plekken gemeld waar wij dan een paar minuten later aankwamen en het beest niet terug konden vinden. Serieuze dip. We gingen aan onszelf twijfelen of we überhaupt het geluid nog wel zouden herkennen. Slecht voor de moraal. Iets voor zes uur zagen we op de app een melding van een Blauwe Kiekendief vlak bij de plek waar we toen waren. Dat is geen vanzelfsprekendheid: dus wij erop af. Langs een duinpad stuitten we toen op een ander team (Tureluurs) die een Belgische TV-ploeg om zich heen had. Enige verwarring, temeer daar Josephine zei: “Hey, Koekoek”. En de bekende Belg die erbij was (Tom Waes) dacht dat dat tegen hem gericht was. Pas enkele uren later bleek dat we in al het gedoe de soort niet genoteerd hadden terwijl Josephine het natuurlijk wel degelijk over de vogel had gehad. We begonnen zelfs te twijfelen of toen ook wel iedereen de 34. Koekoek daadwerkelijk had gehoord. We deden er niet moeilijk over en hebben hem genoteerd, maar scherp blijven blijft het devies!

35. Torenvalk
36. Putter
37. Roodborsttapuit
38. Holenduif
39. Kauw
40. Kneu
41. Blauwe Kiekendief

**. Fazant

42. Kruisbek

Verder in het bos hebben we veel van de gewenste soorten goed kunnen vinden. Zo zagen we een flinke groep Barmsijzen waarvan we toch echt vonden dat ze niet allemaal gelijk waren en sommige contrast-rijkere rugstrepen hadden dan andere. Wel echt lastig om die beweeglijke vogeltjes in de telescoop te houden zodat iedereen ze goed kan bekijken. We hebben er toch maar 43. Grote- en 44. Kleine Barmsijzen van gemaakt. Naast de Koekoek dus geen 100% zekere waarneming (maar wel 99%). Een persoonlijk triomf was mijn ontdekking van een 45. Goudhaan (die ik niet meer kan horen) maar dus gelukkig wel kan zien!! Nu was het tijd om het bos uit te gaan.

46. Gaai
47. Boomleeuwerik
48. Huismus
49. Graspieper
50. Braamsluiper
51. Heggenmus
52. Witte Kwikstaart

Na het bos was het tijd om even te ontbijten op een duintop met uitzicht op zee. Vlak achter de branding zagen we enkele volwassen en ook juveniele 53. Jan van Genten. Ze waren daar aan het vissen. Lang geleden dat ik ze zo mooi en dichtbij kon zien. Ook een groepje 54. Zwarte Zee-eenden vloog langs en iets verder weg (maar Diederik kon ze nog wel op de foto krijgen) drie 55. Roodkeelduikers naar Noord. De gehoopte Dwergmeeuw liet zich niet aan ons zien. Ondertussen vloog aan de binnenkant van het duin heel vlakbij nog een prachtig mannetje Blauwe Kiekendief langs. Ondanks dat we de vogel ‘al hadden’ toch een waarneming die goed is voor de moraal.

56. Aalscholver
57. Ekster
58. Eider
59. Drieteenstrandloper
60. Grote Stern
61. Bergeend

**. Grote Canadese Gans

62. Stormmeeuw
63. Wulp
64. Visdief
65. Bruine Kiekendief
66. Buizerd
67. Boerenzwaluw

Tegen half negen vonden we het tijd om verder te gaan. Nog even door het bos naar de Horsmeertjes. We vonden nog 68. Sijsjes, 69. Grauwe Vliegenvangers, en een 70. Vuurgoudhaan op geluid. Langs de rand van het bos schoot er nog een 71. Sperwer voor ons langs die zich nog even goed liet zien door vlak naast de weg in een bosje te gaan zitten. Gelukkig wees Diederik ons bij het uitrijden van het bos op tijd op een paar 72. Staartmezen, de enige van die dag.

73. Spreeuw
74. Gele Kwikstaart
75. Gierzwaluw

**. Stadsduif

In Den Burg reden we nog bijna een 76. Turkse Tortel ondersteboven, maar dat zou zielig zijn geweest voor de andere teams. Zoveel zie je ze niet op Texel.  Bij de Horsmeertjes waren al veel vogelaars. Klaas de Jong, bezig met een andere excursie wees ons een 77. Tuinfluiter aan (overigens vlak bij de plek die Bert en Diederik al hadden voorbereid) en het ‘Dream team’ liet ons door hun telescoop kijken naar een 78. Zomertaling en 79. Brilduiker waarna wij de 80. Grauwe Franjepoot konden aanwijzen. Toevallig waren de ‘Bearded tits’ en ‘team Troglodyte’ daar ook en niet alleen was dat gezellig met veel leuke grappen, maar iedereen was ook bereid om elkaar te helpen. Echt een leuke sfeer. Ook het vinden van de 81. Krombekstrandloper (op flinke afstand in de mokbaai) was ons waarschijnlijk niet gelukt zonder hulp van anderen. Toen we wegfietsten kwamen we team Tureluurs ook nog tegen die de Belgische TV-ploeg hadden afgeschud maar teveel haast hadden om even te stoppen voor een kletspraatje. Bij de Petten ontstond nog een discussie of een vogel nu een Visdief of een Noordse Stern was, maar gelukkig hebben we ze beide overtuigend gezien die dag.

82. Lepelaar
83. Huiszwaluw
84. Tafeleend
85. Krakeend
86. Kuifeend
87. Slobeend
88. Oeverzwaluw
89. Geoorde Fuut
90. Fuut
91. Rietgors
92. Steenloper
93. Bonte Strandloper
94. Zilverplevier
95. Kleine Plevier
96. Kluut
97. Kokmeeuw
98. Rosse Grutto
99. Rotgans
100. Groenpootruiter
101. Grote Zilverreiger
102. Knobbelzwaan
103. Wintertaling
104. Dodaars
105. Noordse Stern
106. Kanoet

Via de Veerhaven en de Nioz-haven (waar we geen paarse strandloper vonden) fietsten we richting Oudeschild. Ondertussen alle Kwikstaarten goed checken, maar niks ‘raars’ gevonden. Het begon inmiddels wat te regenen, maar we besloten ons daar niks van aan te trekken onder het motto ‘natte vogels tellen ook’. Bonte Vliegenvanger die Bert en Diederik hadden voorbereid was niet thuis, maar de 107. Ringmus wel.

108. Tapuit
109. Regenwulp
110. Brandgans

De zus van Diederik was ook op het eiland en had warme koffie en wat gebakken eieren geregeld die we in de haven van Oudeschild hebben genuttigd. Aldaar natuurlijk weer geen spoor van de Zwarte Zeekoet. We zijn meesters in het missen van die vogel. En hoewel de koffie en de eieren heerlijk waren (waarvoor nogmaals veel dank) begon het steeds harder te waaien en te regenen. Desondanks besloten we om een stukje buitendijks te fietsen in de ijdele hoop de Zwarte Zeekoet daar aan te treffen. De wind was inmiddels tot windkracht 7-8 aangewakkerd en het zachte regen was overgegaan in hozen. De hut bij Dijkmanshuizen was gelukkig waterdicht en we konden daar de 111. Bosruiter, Grauwe Franjepoot (de 2^e van de dag) en 112. Kemphanen goed terugvinden. Het was wel duidelijk dat ook vogels moeite hadden met het slechte weer en zich het liefst in de oever-vegetatie verstopten. Dat helpt niet qua waarnemingen.

113. Oeverloper
114. Veldleeuwerik
115. Bontbekplevier

Verder fietsend zagen we mooi 116. Dwergsterns, Noordse Stern enz., maar het weer werd nu zo bar en boos dat we in Oosterend echt even moesten schuilen en een kostbaar half uur verloren moesten laten gaan. Gelukkig was het terras wind- en waterdicht en waren we stiekem ook blij met de terrasverwarmers. Na een poosje toch maar weer op stap ondanks de aanwakkerende storm en de regen die overging in hagel. Dan blijkt het goed voor de moraal te zijn om Vincent Stork weer tegen te komen op zijn wandeltocht: “Vinden we het nog steeds leuk? Ik weet nog een 117. Kleine Karekiet voor je, enz” Het Dreamteam wees ons nog op een 118. Kolgans en we konden er weer even tegenaan. In de meest erbarmelijke omstandigheden zag Diederik in de verte een groepje 119. Goudplevieren en toen Bert zijn telescoop erop richtte ontdekte hij zowaar enkele prachtige zomerkleed 120. Morinelplevieren.

Inmiddels was het een uur of vier en hoewel we vonden dat het erg goed ging met al 120 soorten in de knip (en als het beter weer was geweest nog voldoende kansen om boven ons doel van 130 uit te komen) was het ook gekkenwerk aan het worden. Keiharde wind die de hagel hard in ons gezicht beukte. Het deed gewoon pijn. We hadden geen andere keus dan terug te gaan naar onze B&B in De Koog. Daar besloten we om allemaal even te douchen, droge kleren aan te trekken en te wachten of het beter zou worden (wat wel voorspeld was). Tijdens het controleren ontdekten we trouwens dat we nog geen Waterhoen en Blauwe Reiger hadden. Bovendien zeiden Bert en Diederik dat bij hun camping (op max 5 minuten fietsen) een Boomvalk zat die niet was te missen. Vervolgens zijn we die totaal vergeten; suffe dip.

Toen het wat minder begon te regenen zijn we weer op de fiets geklommen in eerste instantie om naar de Zwarte Ruiter te gaan zoeken waar we ons eerste gedeelte van de dag hadden afgebroken. Helaas begon het toch weer enorm te regenen (geen hagel, maar dat was slechts een schrale troost). De Zwarte Ruiter (die door Vincent was aangekondigd als makkelijk) zat waarschijnlijk ergens te schuilen niet zichtbaar voor big-dayers. Misschien hadden wij dat ook wel moeten doen. Maar goed we laten ons niet klein krijgen. Voor het eerst in mijn leven ben ik met drie andere vogelaars een uur lang aan het zoeken naar een Waterhoen en een Blauwe Reiger. Ook dat is big day vogelen. Pas rond kwart over negen (bijna zonsondergang) hebben we ze…… nr. 121 en 122. Zou er nog licht genoeg zijn om de Bonte Vliegenvanger in De Cocksdorp nog even te zien of te horen? Met de e-bike op turbo (tijdens onze gedwongen stop hadden we ze nog wat opgeladen) raceten we naar de bewuste plek, maar het was al te laat. Een Nachtegaal deed nog wel zijn best ons wat op te vrolijken, maar dat kon niet verhullen dat we de Bonte Vlieg hadden gedipt…. Nog even naar het renvogelveldje om in elk geval een 123. Grote Mantelmeeuw te scoren. Dat bleek gelukkig eenvoudig. Zelfs in het spaarzame licht dat er nog was.

Op de terugweg van De Cocksdorp naar De Koog bleek het inmiddels droog en donker te zijn, maar de keiharde wind was er nog steeds. Gelukkig werd de ietwat gedrukte sfeer (nog 10 km tegen de storm in fietsen) toch nog verhoogd door de laatste waarneming. Fietsend over het fietspad iets ten westen van De Cocksdorp meende ik opeens een schreeuw van een Kerkuil te horen, maar toen we stopten hoorden we niks meer behalve spelende kinderen op een vakantiepark daar kennelijk vlakbij. Verder fietsend zagen we opeens allemaal tegelijk op ongeveer 50 m voor ons een erg lichte uil vliegen die ook snel weer achter de bomen verdween. 124. Kerkuil! Yes.

Rond 23:00 uur weer in De Koog. Het was mooi geweest. Nog even een ‘afsluit-selfie’, terug naar de B&B, alle natte kleren weer uithangen en even uitpuffen van de dag: 124 (telbare) soorten en een onvergetelijke dag. Volgend jaar moet het weer wel beter zijn (slechter kan namelijk niet) en gaan we de soorten die we gepland hadden voor na 16 uur zeker halen. Hopelijk zijn dezelfde teams er dan ook weer en hebben weer een prachtige dag beleefd op een mooi eiland (oh ja, en een goed doel gesteund!!).

Rein Strijker (team #vogelenmetbert)